Dichterbij dan verwacht...

Corona... 

Voor mij leek de kans dat ik besmet zou worden klein, of zelf nihil.

Een ver-van-mijn-bed-show?

Nochtans ben ik aardig geschrokken toen de huisarts mij vertelde dat ik afgelopen dinsdag een test moest doen... 

Het begon allemaal zo:

Ik werd 's ochtends wakker met een pijne keel, een verstopte neus, een bonzend hoofd en mijn linkeroor zat dicht. Misschien een verkoudheid? Misschien de vermoeidheid van de examens die beginnen doorwegen? Ik gaf er niet direct veel aandacht aan. 

Eenmaal ik goed wakker was, besefte ik dat mijn spieren wat lastig deden. Mijn schouders deden pijn, mijn bovenarmen, mijn rug, mijn nek en ook mijn ribben lieten hun aanwezigheid pijnlijk merken. Ik had echter ook een drukkende pijn op mijn borstkas. Mijn mama dacht aan een griepje en zei me dat ik een Iboprofen mocht nemen om de spierpijn te verbeteren. 

Een paar uur later was dit allesbehalve beter, dus mijn mama belde naar de huisarts om te vragen welke medicatie ik mocht nemen (dat goed zou helpen) zodat ik toch mijn mondeling examen zou kunnen maken woensdag (gisteren). Hij vroeg wat er was, mama legde dit uit, en toen verwees hij mij onmiddellijk door naar een lokaal dienstencentrum in Diksmuide (ik woon in een deelgemeente) waar ze deze onderzoeken deden. Hij boekte meteen een afspraak en vertelde dat ik met deze symptomen - die heel goed leken op de symptomen van corona - niet naar zijn praktijk mocht komen omdat de kans dat ik anderen, die al kwetsbaarder zijn omwille van ziekte etc., zou (kunnen) besmetten groot is. 

(Opgelet: ik had geen koorts en geen ademhalingsmoeilijkheden, ondanks de pijn in mijn borstkas)

Die namiddag ging ik richting LDC Ten Patershove in Diksmuide en liet ik mij testen. 

(Dit is een foto van op het internet)

Deze foto kan misschien een idee geven van hoe dit gebeurde. 

Ik denk dat iedereen ondertussen wel al weet hoe ze dit virus testen, maar toch geef ik hier een beetje uitleg over hoe dit bij mij in zijn werk ging. Eerst vroegen ze hoe ik mij voelde en wat ik precies voelde, vervolgens deden ze enkele algemene testjes (ademhaling, hartslag, zuurstofsaturatie in bloed, etc.) en daarna mocht ik op een stoel gaan zitten met mijn hoofd naar achteren om deze test uit te voeren (zie foto). Ik kan je hierbij één iets vertellen: aangenaam is het niet! Allesbehalve zelf! 

Toen begon het wachten op de resultaten, die zouden er de volgende dag (woensdag dus) zijn. Die kreeg ik natuurlijk al weer later dan ze hadden vermeld, waardoor ik vol stress zat tegen de tijd dat mijn huisarts mij opbelde. 

Ik moest ook samen met mijn gezin in (thuis-)isolatie tot de resultaten bekend waren, wij mochten ons zeker niet buiten begeven. Mocht iemand van mijn gezin corona hebben, konden we anderen besmetten. Doordat ik echter al symptomen had, maakte het geen verschil meer voor mijn gezin zelf. Besmetting zou namelijk gebeuren voor de symptomen zichtbaar/voelbaar worden. 

Maar... DE RESULTATEN WAREN NEGATIEF! Ik heb gelukkig GEEN corona! Wat waren mijn gezin en ik opgelucht... 

Het was toch aardig schrikken hoor...